" Radość "

Dzień cały taki inny. Jednak mimo wszystko radosny. Zmęczenie się nie liczy, bo są ważniejsze i piękniejsze sprawy. Napisane kiedyś na lekcję języka polskiego. Wyzwanie było następujące: stworzyć "coś" rymowanego.

Kończąc wstęp, a przechodząc do konkretów.

Oto " Radość " (nie bez powodu przez duże R) :):


„Radość”

Jesteś w człowieku czy nie radości

Ty taka mała oznako miłości ?

Niby wesoły, promienny uśmiech, gdy trzeba

Rozświetlasz twarz smutnego człowieka

Jak wiosenne promienie słońca od wielkiego nieba

Balsam dla duszy w zagonionym świecie

Śnisz się, każdemu człowiekowi, nawet poecie

Lecz nie jesteś trudna do zdobycia

Niszczyć się starasz mroki ludzkiego życia

Wciąż na nowo pokazujesz tyle nowych rzeczy do odkrycia

Miejsc tyle nieznanych

Jak przygoda wielka niezapomnianych

pomimo różnych trudów

Nie oszczędzasz nam wcale nowych celów

My do nich dążymy i się zastanawiamy

Czy je wypełnimy ?

Radości różne są w życiu formy

Ona lubi zaskakiwać i odchodzić od spodziewanej normy

Różnie dobrane zdania i słowa

To taka sobie niby rozmowa kolorowa

Nasze marzenia

I wciąż przechowywane wspomnienia nigdy chyba niezapomniane

Nawet ktoś wcześniej nieznany,

Lecz choćby przez rozmowę poznany

Może stać się niezapomniany

Ciężka, mozolna nauka

Na swych błędach to jest prawdziwa sztuka

Radość i miłość chyba siostry dwie

Każdy sam czy to prawdą jest wie ?

Radość niby przez nas samych czasem zatopiony

Stary okręt zniszczony

Czy należy w to, że jesteś wierzyć ?

I przekonanym o tym być ?


Dorota Szczęsna


( Kędzierzyn-Koźle, kwiecień 2006 )