8.12 Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny, uroczystość.

Ewangelia z dnia 8.12 Niepokalane Poczęcie Najświętszej Maryi Panny, uroczystość:

 (Łk 1,26-38)
"Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do Dziewicy poślubionej mężowi, imieniem Józef, z rodu Dawida; a Dziewicy było na imię Maryja. Anioł wszedł do Niej i rzekł: „Bądź pozdrowiona, pełna łaski, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami”. Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co miałoby znaczyć to pozdrowienie. Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie On wielki i będzie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca”. Na to Maryja rzekła do anioła: „Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?” Anioł Jej odpowiedział: „Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, która uchodzi za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego”. Na to rzekła Maryja: „Oto Ja służebnica Pańska, niech Mi się stanie według twego słowa”. Wtedy odszedł od Niej anioł".

Komentarz do Ewangelii:

Szczególnie porusza dziś moje serce to Boże Słowo:
"Lecz anioł rzekł do Niej: „Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga (...)  Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię (...) Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego" (Łk 1, 30.35.37)

Maryja? Matka Jezusa, Matka Kościoła, Oblubienica Ducha Św. Pokorna, wytrwała, odważna, pełna łaski.
Zaufać, tak mimo wszystko...
tego pragnę uczyć się od Ciebie czysta, bez grzechu, Niepokalanie Poczęta Maryjo.
Ja choć ze mnie człowiek słaby, nieraz upadający, mający wątpliwości, niepewny dni-to jednak chcę... razem z pomocą Ducha Św., uczyć się z Tobą Drogi do Jezusa. To Ty Maryjo słyszysz od Archanioła Gabriela Słowa: "Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga (...)  Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego osłoni Cię (...) Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego" (Łk 1, 30.35.37).

Maryjo przecież jesteś młoda, piękna, wystraszona, a jednak mimo  obaw chcesz współpracować z łaską Bożą (słuchasz, rozważasz i realizujesz w Swoim życiu Wolę Boga). Nie jest to łatwa droga, lecz bardzo wymagająca-naznaczona nie tylko radością, ale i cierpieniem. Ty Maryjo jednak nie cofasz się przed trudem-przyjmujesz go. Jesteś silna Mocą Ducha Św.-Pocieszyciela.

Przepraszam, że ja tak łatwo uciekam od tego, co trudne. Za często chcę działać sama, bo myślę, że sobie przecież ja dam radę. Niestety zapominam, że to powinna być realizowana Wola Boża zamiast moja ludzka.

Bądź uwielbiona Maryjo, bez grzechu poczęta za taką Twoją postawę... wobec misji, którą miałaś do zrealizowania w życiu. Misji, która zmieniła bieg historii świata.

Proszę Cię Droga Mamo-Matko Jezusa i Matko nas ludzi: ucz otwartości serca i woli na współpracę z natchnieniami Ducha Św. Proszę, abyś była Przewodniczką na życiowej Drodze: do Jezusa i do ludzi. Prawdziwe Spotkanie ze Słowem wymaga zaangażowania, ale daje Radość-proszę ucz mnie słuchania, rozważania i realizowania Woli Bożej w życiu.

Wiem, że nadal za mało słucham, za mało ufam, jestem słaba, ale chcę uczyć się od Ciebie tego piękniejszego życia-z Jezusem i dla Jezusa-na drogach codzienności, gdzie przychodzi mi żyć.

Zbyt mało kocham Ciebie i Jezusa, wiem, że potrzeba jeszcze wielu zmian.
Dziękuję jednak, że Ty Maryjo, że cała Trójca święta (Bóg Ojciec, Syn Boży, Duch Św.) potraficie być niezwykle obecni w życiu zwykłych ludzi, choć niełatwo otworzyć serce na systematyczną współpracę z Wami.
Dlatego proszę także o to, aby moje serce uczyło się jeszcze bardziej otwartości na twórcze działanie Ducha Św. oraz Słowa Bożego.
 Dlaczego? "Żywe bowiem jest słowo Boże, skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny, przenikające aż do rozdzielenia duszy i ducha, stawów i szpiku, zdolne osądzić pragnienia i myśli serca" (Hbr 4,12).